نویسندگان : سیدکمال صادقی , سعید ابراهیمی
عنوان نشریه : اقتصاد انرژی ایران (اقتصاد محیط زیست و انرژی) : تابستان1392 , دوره2 , شماره7 , صفحه43_73
چکیده:
توسعه مالي مي تواند با تسهيل دستيابي به تکنولوژي هاي بالاتر، آلودگي محيط زيست را کاهش دهد و از طرفي با افزايش فعاليت هاي صنعتي و توليدي به تخريب هرچه بيشتر آن بيانجامد. در اين مقاله تاثير توسعه مالي، توليد ناخالص داخلي و مصرف انرژي بر انتشار دي اکسيد کربن (به عنوان معياري براي آلودگي محيط زيست) طي دوره 1387-1350 براي ايران و با استفاده از رويکرد ARDL بررسي مي شود. نتايج نشان مي دهد که توسعه مالي در کوتاه مدت و بلند مدت تاثير مثبتي بر انتشار دي اکسيد کربن دارد که نشان مي دهد توسعه مالي در ايران هنوز منجر به دستيابي به تکنولوژي هاي دوست دار محيط زيست نشده است. هم چنين در بلندمدت توليد ناخالص داخلي، مصرف انرژي و آزادسازي تجاري تاثير معني داري بر انتشار دي اکسيد کربن دارند و با حذف متغير مصرف انرژي از مدل، کشش انتشار دي اکسيد کربن نسبت متغيرها افزايش مي يابد. علاوه براين، نتايج حاکي از تاييد منحني زيست محيطي کوزنتس براي ايران در کوتاه مدت و بلند مدت است.