صنعت فولاد از فرصت افزایش قیمت ارز برای صادرات بهره ای نبرد

صدور بخشنامه های متعدد صادرات فولاد را کاهش داد

حرامیان مهم‌ترین مشکلات صنعت فولاد را فشار تحریم‌های آمریکا ازجمله تحریم‌های بانکی و مالی، بی‌ثباتی اقتصادی، مدیریتی و برنامه‌ریزی در کشور می‌داند.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و مدیرعامل فولاد یزد می‌گوید صادرات فولاد در 6 ماهه اول امسال بیش از 10 درصد ازنظر وزنی کاهش یافته است و اگر شرایط کنونی اقتصادی ادامه پیدا کند، کارخانه‌های تولید فولاد در کشور باید تولید خود را کاهش دهند. بهادر احرامیان می‌گوید:« در 6 ماهه ابتدایی امسال باوجود اینکه پیش‌بینی می‌شد با افزایش صادرات فولاد روبه‌رو باشیم با کاهش وزنی صادرات مواجه شده‌ایم اگرچه ازنظر ریالی و دلاری به دنبال افزایش چشم‌گیر قیمت ارز در داخل و همچنین قیمت جهانی فولاد رشد صادرات را شاهد بوده‌ایم. اما نکته مهم این است که درنهایت صادرات فولاد از کشورمان کاهش‌یافته است.»

او در پاسخ به این سؤال که دلیل اصلی کاهش وزنی صادرات فولاد چه بوده است، می‌گوید:« مهم‌ترین دلیل این موضوع را باید در عدم ثبات قوانین و رویه‌های گمرکی و صادراتی دنبال کرد. من فکر می‌کنم ما در 6 ماهه ابتدایی امسال شاهد رکوردشکنی صدور بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های گمرکی و تجاری ( در کل دوران انقلاب ) بوده‌ایم و این موضوع شرایط بسیاری سختی را برای فعالان اقتصادی در حوزه‌های مختلف ازجمله فولاد ایجاد کرد و باعث شد در حالی که رشد ارز می‌توانست فرصتی برای جهش چشم‌گیر درآمدهای صادراتی باشد ما نتوانیم به‌خوبی از این ظرفیت استفاده کنیم.»

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران می‌گوید:« اتفاقی که در ماه‌های ابتدایی امسال رخ داد این بود که همه فعالان اقتصادی اصلاً نمی‌دانستند که باید طبق چه بخشنامه‌ای عمل کنند، زیرا در هفته چندین و چند و گاهی در روز حتی چند بخشنامه مختلف صادر می‌شد و قبل از اینکه اصلاً کسی بخواهد به جزییات بخشنامه‌ای اعتراض کند، رویه تغییر می‌کرد و بخشنامه دیگری صادر می‌شد و فضای بسیار گیج‌کننده‌ای را شاهد بودیم.»

احرامیان در بخش دیگری از صحبت‌هایش به شرایط تولید فولاد در کشور اشاره‌ کرده و می‌گوید:« طبق آمارهای جهانی و گمرک صادرات فولاد از کشورمان سال گذشته 8 میلیون تن بوده است که در سال جاری طبق پیش‌بینی‌ها و همچنین با توجه به واحدهای جدیدی که وارد مدار تولید شده‌اند این عدد باید به 12 میلیون تن تا پایان سال برسد که در حال حاضر از برنامه عقب هستیم و اگر شرایط کنونی ادامه پیدا کند نه‌تنها به عدد 12 میلیون تن نخواهیم رسید که واحدهای تولید هم باید ظرفیتشان را کاهش دهند.»

او در پاسخ به این سؤال که چرا واحدها باید ظرفیت تولید را کاهش دهند، می‌گوید:« در حال حاضر ظرفیت تولید فولاد در کشور سالانه 25 میلیون تن است اما نیاز داخلی ما تنها بین 12 تا 13 میلیون تن پیش‌بینی می‌شود بنابراین ما با مازاد 12 میلیون تنی برای صادرات روبه‌رو هستیم و اگر این میزان تحقق پیدا نکند واحدهای تولیدی چاره‌ای جز کاهش تولید ندارند. از طرف دیگر توجه داشته باشید که در داخل کشور هم با رکورد روبه‌رو شده‌ایم و درخواست مصرف فولاد ( در انواع مختلف) با کاهش مواجه شده است زیرا ما در بسیاری از صنایع ازجمله خودروسازی، ساختمان و.. شاهد رکود شدید شده ایم و در این وضعیت کاهش مصرف داخلی فولاد کاملاً قابل پیش‌بینی است.»

احرامیان مهم‌ترین مشکلات صنعت فولاد را فشار تحریم‌های آمریکا ازجمله تحریم‌های بانکی و مالی، بی‌ثباتی اقتصادی، مدیریتی و برنامه‌ریزی در کشور می‌داند و در پاسخ به این سؤال که آیا وضع تعرفه از سوی آمریکا روی فولاد چین و ... روی صنعت فولاد در داخل اثرگذار بوده است، می‌گوید:« صنعت فولاد هم‌اکنون در داخل با چالش‌های بسیار بزرگی روبه‌رو است که اصلاً اثرات وضع تعرفه آمریکا بر واردات فولاد از کشورهایی همچون چین و بازارهای جهانی در مقابل آن‌ها هیچ است.»

اتاق تهران