یکی از چالش‌های کارآفرینان و تولیدکنندگان داخلی دریافت مجوز برای راه‌اندازی شرکت‌ها و مجموعه‌ها در کشور است که به‌واسطه وجود برخی قوانین و سنگ‌اندازی‌هایی که صورت می‌گیرد شاهد مهاجرت نخبگان و تولیدکنندگانی هستیم که با همه توانشان برای سربلندی ایران عزیز تلاش کردند ولی پس از سال‌ها و ماه‌ها نتیجه تلاششان را بی ثمره دیدند و برای اینکه خلاقیت و ذوقی که دارند از بین نرود ترجیح دادند که به کشورهای دیگر مهاجرت و محصولاتشان را به اسم آن کشورها تولید و عرضه کنند.مسعود حافظی یکی از کارآفرینانی است که در گیرودار مجوز گرفتن با مشکلاتی روبه‌رو شده که این موارد و چالش‌ها را بیان می‌کند.
وی در خصوص فعالیت شرکت خود و نحوه دریافت مجوز از سازمان‌های مختلف، اظهار داشت: شرکت ما در زمینهٔ تولید نانو مواد و با متریال‌هایی که می‌توانند در صنعت آرایشی، بهداشتی، پزشکی و دندانپزشکی مورداستفاده قرار گیرد، فعالیت می‌کند.
مدیرعامل این شرکت بابیان اینکه این شرکت در سال 1395 در پارک علم و فناوری یزد کار خود را آغاز کرد، گفت: فعالیت اصلی این شرکت از سال 1395 به‌صورت جدی دنبال کرد و از شهریورماه همان سال درخواست مجوز استفاده از ماده نانو هیدروکسی آپاتیت برای کاربردهای بهداشتی و آرایشی را مطرح کردیم که الان بعد از سه سال، ما مجوز را تقریباً در سال 97 دریافت کردیم ولی چون ماده‌ای است که باید در خمیردندان استفاده شود شرکت‌های آرایشی بهداشتی هم باید برای استفاده از این ماده در خمیردندان تولیدیشان مجوز محصول نهایی را دریافت کنند که الان در پروسه دریافت این مجوز هستیم.
دریافت مجوز برای فعالیت در صنایع آرایشی و بهداشتی در ایران بسیار زمان‌بر است
وی دریافت مجوز برای فعالیت در صنایع آرایشی و بهداشتی در ایران را یک امر زمان‌بر دانست و به برخی دلایل آن اشاره کرد و افزود: یکی از دلایل آن را می‌توان نرسیدن کارشناس قضا و دارو برای پاسخگویی به نام که مدت‌ها در کارتابل اداری او قرار دارد نام برد که اگر این کار صورت می‌گرفت، مجوز می‌توانست با ارجاع به بخش موردنظر امور بعدی خود را دنبال کند و با تشکیل کمیته تخصصی و بررسی مجوز یا مورد تائید قرار می‌گرفت یا اگر تائید نشد نقص مدرک زده می‌شود و برای تک‌تک نقص مدرک‌ها باید اطلاعات جامع و کاملی به کمیته ارائه شود.
عضو سابق هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تهران اضافه کرد: فرآیند پاسخ دادن به آن نامه‌ای که برای مجوز ارسال می‌شود بسیار طولانی است چون تست‌هایی که از ما می‌خواهند تست‌هایی هستند که جاهای معدودی در ایران آن را انجام می‌دهند و می‌خواهند که وقتی این ماده تولیدی شما در خمیردندان استفاده می‌شود مزیت استفاده از ماده نانویی در مقابل ماده میکرونی چه چیزی است و کارایی آن به چه نحوی انجام می‌شود که بهتر است، به همین دلیل برای تست کارایی جاهای معدودی را تعیین می‌کنند که کار تست انجام شود.
حافظی عنوان کرد: در برخی از مکان‌هایی که معرفی کردند چندین بار مراجعه کردیم که صراحتاً اعلام می‌کردند که وقت انجام این کار را ندارند، با این تفاسیر یک مرکز را پیدا کردیم که بتوانیم این تست را انجام دهیم و کار آزمایش انجام گیرد، بالاخره پس از چند ماه این آزمایش انجام شد و پس از تائید نهایی به ما اعلام کردند که باید این ماده در یک نمونه خمیردندان توسط یک شرکت تولیدی خمیردندان انجام شود تا نمونه نهایی برای تست مورداستفاده قرار گیرد.
وی ادامه داد: با توجه به تجربه جهانی و اینکه به‌اندازه 10 درصد از این ماده نانو در خمیردندان استفاده‌شده بود، به شرکت مدنظر پیشنهاد دادیم که 5 درصد را در خمیردندان استفاده کنند که این کار دنبال و انجام شد و پس از تست گیری‌ها اعلام کردند که نتیجه مثبت است ولی اگر آن شرکت بخواهد یک درصد از این ماده نانو را مورد بهره‌برداری قرار دهد باید دوباره کارهای تست را دنبال کنید و مینیموم را اعلام کنید که این خمیردندان با آن یک درصد چقدر کارایی دارد. این در حالی بود که مدت‌زمان تست گیری نزدیک به یک سال بود و بازهم باید کارهایی که انجام داده بودیم را دوباره تکرار کنیم تا جواب آن یک درصد را بگیریم.
وی اظهار داشت: مرکز تحقیقات دندانپزشکی که عمدتاً در کشور فعالیت دارند، دولتی هستند و کسانی هم که در آن کار می‌کنند با توجه به اینکه اکثر هیات علمی دانشگاه هستند خیلی برایشان اهمیتی ندارد که آیا کار شما پیگیری بشود یا نشود و هرزمانی که صلاح بداند دنبال کار شما را که مدت‌های زیادی است برای مجوز گرفتن در حال دوندگی هستید پیگیری می‌کند.
عضو سابق هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تهران بابیان اینکه در حال حاضر هشت ماه است که به یک مرکز دندانپزشکی درخواست داده‌ام که آزمایش را برای من انجام بدهند که تازه در مراحل تصویب است، تصریح کرد: درمجموع سازوکاری که برای محصولات نوین دیده‌شده، بسیار زمان‌گیر است.
چرا تست کارایی از شرکت‌های تولیدکننده خمیردندان معمولی گرفته نمی‌شود؟
حافظی با طرح این سؤال که چرا هیچ‌گاه به یک شرکتی که خمیردندان معمولی تولید می‌کند نمی‌گویند که تست کارایی را ارائه کند؟ افزود: چرا به این شرکت اعلام نمی‌کنند که میزان تأثیر این خمیردندان تولیدی را بر روی دندان‌های افراد ارائه کنند؟ و مگر غیرازاین است که خمیردندان‌های سفیدکننده در بازار مکانیزمش از طریق سایش سطح دندان بوده و این سایش سبب خرابی دندان می‌شود، پس چرا تست کارایی از این شرکت‌ها گرفته نمی‌شود؟
مدیرعامل شرکت پردیس پژوهش فناوران یزد گفت: زمانی که برای اخذ مجوز شروع کردیم، تولیدکننده‌ای در ایران نبود و تقریباً پس از یک سال که درخواست را ارائه کردیم و در حال بررسی بود، یک شرکتی این نوع خمیردندان را در تهران در بازار عرضه کرده و در حال فروش بود اما مگر می‌شود که من بعدازاین همه دوندگی برای تولید این ماده در خمیردندان بازهم باید برای تست کارایی اقدام کنم ولی شرکتی دیگر با واردکردن مواد نانویی و بدون اینکه این مراحل کار تولید خود را انجام دهد بخواهد به این سرعت اقدام به فروش کند.
پیشنهادهای خارجی برای همکاری دارم
وی در ادامه با اشاره به اینکه در حال حاضر پیشنهادهای خوبی از کشورهای ترکیه و گرجستان به دست من رسیده است، افزود: آن‌ها پیشنهاد کردند که این محصول را در کشور آن‌ها تولید و در ایران به فروش برسانیم چون در آنجا در حد دوماهه می‌توانیم مجوز فعالیت خود را بگیریم و در بدترین حالت شما در کشور گرجستان برای دریافت مجوز فقط شش ماه زمان نیاز دارید.
چرا مارک اروپایی برای وزارت بهداشت یعنی آخرین کیفیت؟
عضو سابق هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تهران اضافه کرد: وقتی در وزارت بهداشت کشور محصولی با مارک اروپایی ببینند به این معناست که این محصول آخرین کیفیت را دارد ولی این نگاه به تولیدکننده داخلی و محصول ایرانی وجود ندارد و با همین تفاسیر هم شاید از ایران رفتم و فعالیتم را در کشورهای اروپایی دنبال کرد.
حافظی بابیان اینکه متأسفانه در کشور فقط شعارهای خوبی برای حمایت از تولید داخل انجام می‌شود، گفت: این شعارها در کشور داده می‌شود ولی وقتی به مرحله عمل می‌رسد، سنگ‌اندازی‌های مختلفی صورت می‌گیرد و مشخص هم نیست که چه زمانی این چالش‌های مرتفع می‌شود.
وی اضافه کرد: متأسفانه امروزه برای گرفتن یک مجوز آن‌قدر برای یک سرمایه‌گذار و کارآفرین سنگ‌اندازی می‌کنند تا اینکه یا فرد خسته شود و دیگر پیگیر کارش نباشد و یا اینکه از ایران برود و در کشورهای دیگر این محصول را ارائه کند.
وی اظهار داشت: ما برای راه‌اندازی این شرکت و گرفتن مجوز با صنعت و معدن و تجارت، وزارت بهداشت، غذا و دارو و محیط‌زیست و ستاد نانو کشور هستند که ستاد نانو کشور همکاری و تعامل خوبی دارد و سنگ‌اندازی در این خصوص نمی‌کند ولی وقتی پای وزارت بهداشت در میان می‌آید، کمیته نانو وزارت بهداشت تشکیل دادند تا کارهای شرکت‌ها تسهیل شود که به نظر من تسهیل که نشد مشکلات هم بیشتر شد.
دیگر دنبال مجوز از وزارت بهداشت نخواهم بود
عضو سابق هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تهران گفت: شخصاً پس‌ازاین همه دوندگی‌ها قرار نیست که برای دریافت مجوز وزارت بهداشت اقدام کنم و ترجیح می‌دهم که یا برای تولید صنعتی روی بیاورم که نیازی به مجوز وزارت بهداشت نداشته باشد و یا در خارج از کشور کار خودم را دنبال کنند.
لزوم اصلاح قوانین برای صدور مجوز
حافظی با تأکید بر اینکه قانون‌هایی که برای اخذ مجوز در کشور وجود دارد قدیمی و سنتی است، اظهار داشت: امروزه نیاز به اصلاح قوانین در کشور احساس می‌شود و دردناک است برای کشور که قوانین آن برای چهل سال پیش باشد و نیروهایی پشت میز نشسته‌اند که درد تولیدکننده را حس نمی‌کنند و اصلاً به این فکر نمی‌کنند که نیروهایی که برای یک تولیدکننده داخلی کار می‌کنند چه‌کاری باید انجام دهند.
این کارآفرین با ابراز تأسف از هدر رفتن منابع در ایران، افزود: کربنات کلسیم یک ماده‌ای است که به‌وفور در ایران به‌واسطه وجود معادن زیاد مشاهده می‌شود ولی یک تولیدکننده داخلی باید برای تهیه آن باید به خارج از کشور برود و هزینه بسیار سنگینی را بپردازد تا آن را وارد کند و این در حالی است که این کربنات کلسیم باقیمت بسیار بهتر و باکیفیت مناسبت‌تر در کشور وجود دارد.
منبع: فانا