رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی ایران در واکنش به جوابیه اخیر شرکت پویش دارو به شرکت آریوژن فارمد توضیحاتی را در این باره ارائه کرد.
متن کامل اظهارات حسام‌الدین مدنی درباره جوابیه شرکت پویش دارو به شرکت آریوژن فارمد به شرح زیر است:
به نام خدا
شرکت محترم پویش دارو
با سلام و احترام،
در بیست سال گذشته شرکت پویش دارو مطمئنا یکی از فعالان تاثیرگذار در صنعت بیوتکنولوژی کشور بوده است و این شرکت مفتخر است که به عنوان اولین تولیدکننده داروهای بیوتکنولوژی، دسترسی بیماران ایرانی را به داروهای اساسی تسهیل کرده است.
پیش از هر چیز، درباره جوابیه شرکت محترم پویش دارو در پاسخ به مصاحبه مدیرعامل شرکت آریوژن فارمد، ضروری است تا به دو نکته اشاره شود:
نخست، اینکه بعد از مصاحبه و نقد مدیرعامل شرکت آریوژن فارمد به تصمیم مسئولین دولتی کشور، شایسته‌تر بود تا در صورت نیاز به پاسخگویی، این عزیزان به این کار اقدام می‌کردند.
دوم، بهتر است این نکته را خدمت شما در شرکت معظم پویش دارو یادآوری کنیم که تولیدکنندگان محصولات بیوتکنولوژی دارای انجمن تخصصیِ خود هستند و میتوان نقدها و مباحثی از این دست را در این انجمن مطرح و از مسیر انجمن برای حل اختلاف اقدام کرد.
علی ای حال که شما نوشتن بیانیه را ترجیح داده‌اید، برای روشن شدن موضوع برای تمامی مخاطبان به چند نکته دیگر اشاره خواهیم کرد:
1) ابتدا جای تامل است که صاحبان و سهام‌داران محترم شرکت پویش دارو، به پاسخ این پرسش فکر کنند که در 20 سال گذشته که از قوانین حمایتی برخوردار بوده‌اند و در مجموع با احتساب ارز به قیمت وقت، 576 میلیون دلار فروش داشته‌اند، چه میزان از سود آن را صرف توسعه صنعت بیوتکنولوژی کشور کرده‌اند؟! (در صورت نیاز به شفاف‌سازی بیشتر تمامی جداول اطلاعات و محاسبات موجود است. اگر محاسبه با نرخ ارز آزاد انجام شود، در 20 سال گذشته فروش شرکت پویش دارو 460 میلیون دلار بوده است که البته شایان ذکر است که سرمایه‌گذاری در صنعت داروسازی در 20 سال گذشته با ارز دولتی انجام شده است).تصمیم بهتر برای شما و سهام‌داران محترم شما می‌توانست این باشد که طی سال‌های گذشته با بیش از نیم میلیارد دلار فروش، سود خود را صرف توسعه صنعت بیوتکنولوژی کشور و ارتقای کمی و کیفی خطوط تولیدی خود می‌کردید. همان کاری که شرکت‌های دیگر در این حوزه در سال‌های گذشته انجام دادند که نه تنها منجر به تولید محصولاتی شده است که اکنون در منطقه حرف نخست را از لحاظ کیفیت می‌زنند بلکه سهمی بزرگ از صادرات دارویی کشور را دارند.
2) در بخشی از جوابیه خود صنعت خودرو را مثال زدید و از قضا دقیقا آینده‌ای را ترسیم کرده‌اید که سیاست‌گذاران برای صنعت بیوتکنولوژی کشور رقم می‌زنند. اتفاقا این شما هستید که در مسیری مشابه با صنعت خودرو قرار دارید که با وجود انواع حمایت و فروش بیش از نیم میلیارد دلار، همچنان نتوانسته‌اید در راه توسعه یک محصول جدیدتر و به‌روزتر قدم بردارید. آیا واردات 206 و تندر به شرط انتقال تکنولوژی از پژو و رنو منجر به تولید خودروهایی به‌روزتر شد؟ صنعت خودرو مثالی دقیق برای این تفکر اشتباه شما و مسئولان فعلی است و همچنین سوءاستفاده از این مثال حربه‌ای برای عده‌ای رانت‌خوار جهت واردات محصولات بی‌کیفیت است. مانند شرکتی که پس از ده سال وعده انتقال تکنولوژی و تولید داروی بیولوژیک در داخل، همچنان به نام انتقال تکنولوژی مشغول واردات داروی دسته چندمی بیوتکنولوژی و غیربرند اصلی است. نمونه عینی تکرار صنعت خودرو این است یا شرکت‌هایی که از سلول به کار تولید و توسعه و صادرات دارو اقدام کرده‌اند؟
3) با یک محاسبه ساده میتوان نشان داد، 10 درصد بازار حدودا 100 میلیارد تومانی بواسیزومب معادل با 10 میلیارد تومان است و شرکت پویش دارو برای این میزان حدودا به اخذ دو میلیون دلار ارز 4200 برای پرداخت به شرکت انتقال‌دهنده تکنولوژی نیازمند است تا شاید بعد از 3 سال انتقال تکنولوژی اتفاق بیفتد.مجموع این‌ها برابر است با 6 میلیون دلار! آیا با درآمدهای 20 سال گذشته پویش دارو، 6 میلیون دلار هزینه‌ای است که این شرکت باسابقه نتواند برای انتقال تکنولوژی پرداخت کند؟ یا شاید انتقال تکنولوژی صرفا بهانه‌ای است برای واردات دارویی بی‌کیفیت که با تعریف سازمان غذا و داروی ایران نیز بیوسیمیلار به حساب نمی‌آید. اگر می‌خواهید انحصار را بشکنید، پیشنهاد ما این است که ابتدا از سلول شروع کنید. خرید سلول بسیار ارزان‌تر از خرید کل تکنولوژی است. به‌خصوص اینکه حتما بعد از گذشت سالیان، امروز شرکت محترم پویش دارو باید زیرساخت‌های موردنیاز برای تولید و توسعه چنین فرآورده‌هایی را داشته باشد تا متهم به شباهت با صنعت خودروسازی نشود. نظر خوانندگان را به این نکته مهم جلب می‌کنیم که علت اینکه ما به مثال صنعت خودرو اشاره می‌کنیم، اشاره قبلی شرکت پویش دارو در جوابیه خود است و این انجمن درباره توانمندی‌های صنعت خودرو کشورمان و این حوزه فنی به دلیل نداشتن تخصص کافی ادعایی را مطرح نمی‌کند.
4) شرکت محترم پویش دارو، شما خود بهتر می‌دانید تولید داروی بیوتکنولوژی و نه "واردات به اسم تولید" به مقدمات مهمی نیاز دارد: یک سرمایه‌گذاری حداقل 5 ساله، استخدام نیروی متخصص نخبه، ایجاد زیرساخت‌های فیزیکی و فنی، انجام مطالعات بالینی و بسیاری نیازهای دیگر که اگر بخواهیم از مسیر تولید واقعی گذر کنیم ناچار باید تمام این مسیر را طی کنیم. مجموعه‌هایی مانند آریاتیناژن، زیست دارو دانش، سیناژن، آریوژن فارمد و سامان داروی هشتم از این مسیرها داروهای خود را وارد بازار کرده‌اند نه مسیرهایی که اگرچه به‌ظاهر انحصارشکنانه‌اند، اما در پس آن از بین بردن یک صنعت پیشرو در کشور است.
شرکت محترم پویش دارو 8 سال امتیاز انحصار داروی اریتروپویتین را در اختیار داشته است. آیا به نظر صاحبان این شرکت، درباره دارویی که دارای تکنولوژی بالایی در صنعت بیوتک نیست و کشورهای متعدد در دنیا حاضر به فروش بالک آن به شرکت‌های ایرانی بودند و شما این موضوع را بهتر از همگان می‌دانید، شرکت سیناژن نمی‌توانست با واردات بالک داروی اریتروپویتین سریعا وارد بازار شود و انحصار شما را بشکند؟ درحالی‌که داروهایی چون اینترفرون و فولیتروپین و فاکتور 7 با تکنولوژی‌های پیچیده‌تر از اریتروپویتین را تولید کرده بود.
سیناژن با اینکه می‌توانست، این کار را نکرد تا مانند شرکت‌هایی عمل نکند که برای سودی زودگذر به هر تیشه‌ای دست می‌برند تا تنه درخت این صنعت را از ریشه ببُرند اما صبر کرد، هزینه‌اش را پرداخت، تکنولوژی را بومی کرد و زیرساخت را ایجاد کرد و مطالعات بالینی انجام داد و بعد وارد بازار شد. اگر هدف‌تان انتقال و توسعه تکنولوژی و افزایش تعداد تولیدکنندگان در بازار ایران است، ما به شما توصیه می‌کنیم که مسیری مشابه را طی کنید. در غیر این صورت جدا از تشویق سایر کارآفرینان کشور به واردات به‌جای سرمایه‌گذاری در تولید، به همه جوانان این کشور این پیام داده می‌شود که سرمایه‌گذاری آنها بر انرژی و جوانی‌شان برای تولید از سطح سل لاین بیهوده است. همان جوانانی که در بیش از 30 شرکت نوپا بیوتکنولوژی مشغول به کارند و به آینده امید دارند تا با طی مسیر درست تولید و ایجاد تکنولوژی و گذاشتن جان و دانش خود در این راه قدم به بازار داروهای بیوتکنولوژی ایران و جهان بگذارند.
5) برادرانه به شرکت محترم پویش دارو پیشنهاد می‌کنیم تا برای حمله به شرکت رقیب از کلیدواژه «انحصار» به شکلی مشابه ادبیات رانت‌جویان این روزهای صنعت داروسازی، استفاده نکنند و شان خود را به عنوان شرکتی باسابقه و فعال در این صنعت حفظ کنند. اگر نیت شما از بین بردن انحصار است، ما هم با شما هم قدم هستیم. پیشنهاد می‌کنیم که میزان ارز درخواستی شرکت انتقال‌دهنده تکنولوژی را صرف خرید دارو نکنید و مستقیما آن را به شرکت هندی پرداخت کنید تا سلامت مردم و داروی بیماران واسطه این کار نشود. می‌توانید برای تامین مالی از دولت وام کم بهره با تنفس 3 ساله در پرداخت تقاضا کنید و پس از اتمام مطالعه بالینی و ورود دارو به بازار و سودآوری، طی چندین سال این مبلغ را به دولت بازگردانید. اینگونه است که رقابتی سالم و به دور از آسیب زدن به این صنعت ملی ایجاد می‌شود که باید خواست همه از جمله مسئولان دولتی، انجمن و دلسوزان حوزه دارو باشد.
این جوابیه صرفا برای روشن شدن اذهان افراد فعال در این حوزه تهیه شده است اما اگر تصور می کنید نیاز به گفتگوی بیشتری است، می‌توانید به انجمن که خانه تولیدکننگان داروهای بیوتکنولوژی ایران است، مراجعه کنید در غیر این صورت از نظر ما در سطح رسانه به کفایت بحث رسیده‌ایم.
منبع: فانا
