تست مرز هوایی مرسومه. بین آمریکا و چین، و بین روسیه و ناتو هم دیده می‌شه. هم تست رادارهاست، هم تست سامانه‌های دفاع موشکی، و هم تست اراده حفظ تمامیت ارضی.
اونی که تست می‌شه، از طرفی نمی‌خواد رادارهای هدایت آتش رو روشن کنه، از طرفی می‌خواد قاطعیت نشون بده، لذا اول هی هشدار می‌ده. اما طرف دیگه هم هی تحریک می‌کنه تا حدود قضیه دستش بیاد.
تحمیل خسارت انسانی قبح بین‌المللی زیادی داره، لذا ایران فقط پهباد آمریکا رو ساقط کرد و بر تجاوز هوایی هواپیمای سرنشین دار چشم پوشی کرد. حالا آمریکا باید قاطعیت نشون بده، اما بدون تحمیل خسارت انسانی. ظاهرا بخشی از پاسخ آمریکا حمله سایبری سه روز پیش بوده و بقیه پاسخ، تحریم‌هایی که قراره امروز اعلام بشه.
اما خب ایران هم نمی‌تونه به این پاسخ آمریکا پاسخ نده. در هفته‌های آینده پینگ پنگ پاسخ‌ها برقرار خواهد شد، و هر پاسخ شدیدتر از پاسخ قبل، چرا که نباید ضعف نشون داد. در خلال رفت و برگشت این پاسخ‌ها، یا دیپلماسی فعال می‌شه و تنش‌زدایی می‌کنه یا به جایی نمی‌رسه. تلاش نخست وزیر ژاپن و معاون وزیرخارجه انگلیس در این راستا بود.
اگه دیپلماسی موفق شد که فبها. اگه نشد، این پینگ پنگ پاسخ‌ها اینقدر شدید می‌شه تا بالاخره در یکی از این پاسخ‌ها، سهوا یا عمدا، یکی از طرفین مخاصمه به دیگری خسارت انسانی وارد کنه. در اون لحظه، نقطه بدون بازگشت رو رد می‌کنیم.
کانال تلگرامی پویا ناظران