ادعای آمریکا علیه چین چند محور کلی داشت: سرقت دارایی‌های معنوی، مداخله ارزی، محدود کردن دسترسی شرکتهای آمریکایی به بازار چین، حضور غیررقابتی شرکتهای دولتی چین در بازارهای بین‌المللی، استفاده نظامی از شرکتهای غیرنظامی چینی، و استفاده دولت چین از امتیاز اجتماعی برای جاسوسی از اشخاص حقیقی و حقوقی.
پاسخ چین چیه؟
چین میگه صنعت همواره به واسطه یادگیری از دیگران پیشرفت کرده. مگه آمریکایی‌ها هم با تسخیر آلمان در جنگ دوم جهانی، از فناوری آلمانی‌ها کپی نکردند؟ چطور اسم اون دزدی نبود؟
از نظر چین، مهندسی معکوس هم نوعی تحقیقه.
چین مدعیه که اختراعات آمریکایی‌ها رو هم نمی‌دزده، ولی خب اگه کسی تو آمریکا کار می‌کرده و بعد اومده چین، طبیعیه که تجربه کاری خودش رو با خودش میاره.
چینی‌ها اضافه می‌کنند که سیاست تثبیت نرخ یوان رو ده سال پیش کنار گذاشتند و الان مدتهاست که نرخ یوان آزاد و شناوره.
در مورد ارزون بودن کارگر، میگن خب این طبیعت یک اقتصاد در حال توسعه‌ست. ما که نمی‌تونیم بزور دستمزد کارگر رو افزایش بدیم. دستمزد و وضعیت کاری کارگر چینی، حاصل رقابت در بازار آزاده، همون چیزی که شما آمریکایی‌ها هم خواهانش هستید.
حمایت مالی و یارانه دادن به بنگاه‌های دولتی رو منکر می‌شن، و همینطور استفاده نظامی از شرکتهای غیرنظامی رو انکار می‌کنند. در مورد جمع‌آوری داده هم مدعی هستند که تنها داده‌های عملکرد مالی شرکتها رو به جهت شفافیت مالی و محاسبه درست مالیات جمع‌آوری می‌کنند.
منتها آمریکایی‌ها این توضیحات رو باور نمی‌کنند، و با ارائه مستنداتی، بر ادعای خودشون پافشاری می‌کنند.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
مناقشه تجاری آمریکا و چین جدید نیست. آمریکا سالهاست در حال مذاکره با چین، و تلاش برای حل تدریجی این مناقشات هست. تا پیش از این پیشرفت چندانی حاصل نشده بود.
یکسال و نیم پیش ترامپ تصمیم گرفت تا با استفاده از اهرم تعرفه، فشار رو بر چین تشدید کنه، به این امید که سرعت پیشرفت مذاکرات، بیشتر بشه. چین هم البته مقابله به مثل کرد و تعرفه‌ها رو افزایش داد. با عدم پیشرفت در مذاکرات، ترامپ هی فشار تعرفه‌ای رو بیشتر می‌کرد، و چین هم باز مقابله به مثل می‌کرد. منتها لطمه‌ای که سرعت رشد اقتصادی چین از محل تعرفه‌های یکسال اخیر خورد، بیشتر از لطمه‌ای بود که اقتصاد آمریکا خورد.
قرار بود در صورت عدم توافق، ۱۵ دسامبر (۲۴ آذر) باز تعرفه‌ها بیشتر بشه. این میزان فشار متقابل، نه برای چین خوب بود، نه برای ترامپ؛ چین با کاهش سرعت رشد اقتصادی مواجه بود، و ترامپ با سال انتخابات.
سه روز قبل از موعد، طرفین اعلام کردند که به توافقی دست یافتند، و لذا افزایش تعرفه‌ای که برای ۱۵ دسامبر برنامه‌ریزی شده بود لغو شد. این اما به معنی کاهش تعرفه‌هایی که تا الان اضافه شده، نبود.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
این توافق هنوز امضا نشده، و متنش هم عمومی نشده. اما مذاکره کننده ارشد آمریکا گفته که این توافق شش محور کلی داره:
۱) کاهش موانع غیرتعرفه‌ای بر سر راه محصولات آمریکایی، از جمله محصولات کشاورزی، به نحوی که ظرف دو سال آینده، چین ۲۰۰ میلیارد دلار بیش از سطح سال ۲۰۱۷، محصولات آمریکایی وارد خواهد کرد.
۲) اصلاح قوانین حمایت از مخترعین، و تبعیض قائل نشدن بین شرکتهای داخلی و خارجی، در اعمال این قوانین.
۳) عدم سرکوب نرخ یوان، و شفافیت در سیاستگذاری ارزی.
۴) عدم اجبار شرکتها به انتقال تکنولوژی از طریق «جوینت ونچر»، و عدم سرمایه‌گذاری خارجی به نیت انتقال تکنولوژی.
۵) بازکردن بازارهای مالی چین به روی سرمایه‌گذاران و شرکتهای مالی آمریکایی.
۶) مکانیسمی برای راستی‌آزمایی و اعمال این توافق.
آمریکایی‌ها میگن این دور اول توافق هست، و بقیه مباحث، از جمله بحث بنگاه‌های دولتی چینی، در دور دوم مذاکرات بحث خواهند شد. چینی‌ها تا اینجا دور دومی رو به رسمیت نشناخته‌اند. اما آمریکایی‌ها میگن تا قبل از توافق دوم، تعرفه‌ها رو از سطح کنونی، به سطح ۲۰۱۷ کاهش نخواهند داد، تا چینی‌ها مجبور بشن برای دور دوم، به سر میز مذاکره برگردند.
تحلیلگران معتقدند چین به این راحتی بر سر سایر موضوعات مورد مناقشه کوتاه نخواهد اومد، مگر اینکه دور دوم مذاکرات از سوی ائتلافی بین آمریکا و اروپایی‌ها با هم، پیش بره. اما بهرحال باید انتظار مذاکرات سخت و دشواری رو داشت.
به همین دلیل، احتمالا مذاکرات ملایمی در طول سال ۲۰۲۰ بین آمریکا و چین صورت خواهد گرفت. به موازات، آمریکا تلاش خواهد کرد تا اروپایی‌ها رو هم همراه کنه. بعد، در سال ۲۰۲۱، بعد از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، فارغ از اینکه کی رییس جمهور آمریکاست، مذاکرات سختی در خواهد گرفت، تا چین بالاخره تن به تغییرات اساسی در ساختار اقتصادی‌ش بده.
منبع: https://t.me/Economics_and_Finance