مساله مهم در ورود كالاهای خارجی این است كه کشورهای خارجی می‌خواهند كالاهای خودشان را در اینجا بفروشند و اگر این كالاها كالاهای موردنیاز است (مثلا بخش صنعت ما به نهاده‌هایی برای تولید احتیاج دارد كه این نهاده‌ها از خارج وارد می‌شود) چه دلیلی دارد كه جلوی ورود اینها گرفته شود. ما تا زمانی كه نتوانسته‌ایم اشكالات ساختاری خودمان را رفع كنیم و نتوانسته‌ایم به‌صورتی تولیدات كارآمد داشته باشیم كه از طریق كالاهای صنعتی‌مان برخی كالاهایی را كه موردنیاز است وارد كنیم، مجبور هستیم تا رسیدن به مرحله‌ای كه بخش قابل‌توجهی از این كالاها را خودمان و با كیفیت مناسب در داخل تولید كنیم آنها را وارد كنیم. پس اینكه آنها بیایند رقابت بكنند و ما بتوانیم كالاهای واسطه‌ای و نهاده‌های با كیفیت مناسب و با قیمت پائین را خریداری كنیم بد نیست. اما نكته مهم این است كه آنها واقعا اگر قصد سرمایه‌گذاری مستقیم در تولید كالاهای خانگی و یا خودرو داشته باشند (كه من قبلا هم گفتم در شرایط موجود جز بخش نفت و پتروشیمی احتمال آن نمی‌رود) قاعدتا تكنولوژیی را باید منتقل كنند و همچنین بازارهای مناسب را كه در آنها نفوذ دارند برای كالاهای تولیدشده در داخل ایران پیدا كنند و این مرحله‌ای است كه به نفع ما بیشتر خواهد بود.
اینكه از سرمایه‌گذاری در نفت و پتروشیمی گفته شد، به این جهت است كه به‌طور کلی خارجی‌ها تمایل خود را در دهه‌های اخیر به این صنعت نشان دادند. دلیل آن نیز این است که این صنایع کالاهایی قابل مبادله و صادرات تولید می‌کنند، اما در زمینه‌های دیگر صنعتی تمایل به این شدت نیست. دلیل آن هم به‌هم ریختگی ساختار اقتصاد خرد ایران، قیمت‌های نسبی و نرخ‌های بازده است که باعث می‌شوند تمایل سرمایه‌گذار خارجی بیشتر سمت کالاهایی باشد که آنها می‌دانند می‌توانند صادر کنند. اگر گروهی می‌آیند و می‌خواهند كالای مصرفی بفروشند، ما هم باید تا جایی كه می‌توانیم، جز آنهایی كه برایمان ضرورت دارد، سعی كنیم از كالاهای تولید داخل خریداری كنیم، حداقل تا زمانی كه صادرات نفتی‌مان در حدی شود كه بتواند تراز مناسب را برایمان ایجاد كند. نكته مهم اینكه از آنجا كه ما برای رفع مشكلات ساختاری در اقتصادمان نیاز داریم كه بتوانیم تكنولوژی مناسب و صرفه‌جویی‌كننده در انرژی و تولید با كیفیت نهاده‌ها و كالاها را داشته باشیم باید تكنولوژی و سرمایه‌گذاری مشترك آنها را جذب كنیم. برای جذب آن هم باید برخی از قوانین دست و پاگیر و قوانینی را كه برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی ایجاد ریسك می‌كند را مرتفع كنیم. اقتصاد ایران باید در سیاست‌گذاری‌های خود تا حدودی اصلاحات ایجاد کند. برای نمونه باید سیاست‌های خرد اقتصادی و موضوعاتی همچون سیاست‌های اصلاح و تنظیم قیمت‌ها یا نرخ بازده بهره‌وری که بسیار مهم هستند، اصلاح شوند زیرا اینها مسائل مهمی هستند و زمینه را برای سرمایه‌گذاری، نه فقط برای سرمایه‌گذاران خارجی، بلکه همچنین برای سرمایه‌گذاران داخلی
مهیا می‌کنند.
منبع: آرمان