نمایندگان اصولگرای مجلس با جمع آوری امضا، طرح بازگرداندن خانواده مسئولان از خارج کشور را به هیأت رئیسه ارائه داده‌اند تا مجلس درباره آن تصمیم بگیرد.
طرحی که به‌نظر می‌رسد احساسی و مبتنی بر جو روانی تحریم‌ها و در پیش بودن انتخابات است. اگر نه تحریم، فشار اقتصادی و دشمنی با آمریکا و کشوری چون کانادا در دوره احمدی‌نژاد نیز وجود داشت، اما چنین طرحی در مجلس ارائه نشد. از این جهت به‌نظر می‌رسد این طرح بیشتر جریانی و جناحی است تا مبتنی بر منافع ملی؛ اما باید دید نمایندگان چه دیدی بدان دارند. سیدحسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس می‌گوید: من طرحی متفاوت از طرح بازگشت فرزندان مسئولان ارائه دادم که در این طرح خانواده درجه یک مسئولانی که در سه سطح مدیریت پایه، میانه و ارشد هستند، در مدت سه ماه از تصویب این طرح فرصت بازگشت به ایران را دارند و در غیر این صورت باید از جایگاه خود استعفا دهند.»
بازگرداندن خانواده مسئولان و چند پرسش
تحریم‌های ظالمانه آمریکا، توقیف و به فروش رساندن اموال ایران توسط دولت کانادا و مواضع انگلیس علیه ایران موجب شده تا کشورمان مواضع مشخصی علیه این کشورها اتخاذ کند. مسلما نگاه جمهوری اسلامی نسبت به کشورهایی چون آمریکا و کانادا که رویکردی خصمانه علیه کشورمان دارند مقابله به مثل و مقاومت در برابر آنهاست. هر چند با روی کار آمدن جاستین ترودو نخست وزیر جدید کانادا انتظار می‌رفت که روابط تهران-اتاوا نسبت به قبل بهبود یابد، اما حرکت اخیر دولت این کشور مبنی بر فروش دارایی‌های ایران مشخص کرد که کانادایی‌ها نیز پیرو سیاست‌های آمریکا هستند. نکته اینجاست که نسبت به سایر کشورها ایرانی‌‌های بسیاری از جمله فرزندان و خانواده برخی مقامات و مسئولان در این کشورها هستند و به زندگی یا تحصیل می‌پردازند. عده‌ای معتقدند برای اینکه بتوانیم در مقابل این کشورها مقاومت کنیم باید راه‌های نفوذ و ضربه‌پذیری از این کشورها را کم کنیم و یکی از راه‌ها بازگرداندن خانواده مسئولان از کشورهای خارجی است. در همین راستا اوایل مرداد حجت‌الاسلام مصدق معاون حقوقی قوه قضائیه خطاب به نمایندگان ملت اظهار داشت: «نمایندگان طرحی ارائه کنند مبتنی بر اینکه اگر فرزندان مقامات عالی‌رتبه نظام در خارج از کشور تحصیل می‌کنند، پدران ایشان از سمت خود استعفا دهند». پس از این اظهارات برخی نمایندگان فراکسیون ولایی مجلس طرحی دو فوریتی با 40 امضا تحت عنوان الزام بازگشت اعضای خانواده مسئولان به کشور را به هیأت رئیسه ارائه دادند که طرح یک ماده‌واحده و یک تبصره دارد. در ماده‌واحده این طرح ذکر شده؛ اعضای درجه‌یک خانواده مسئولان کشور از جمله سیاسی و حرفه‌ای اعم از همسر و فرزندان باید به داخل کشور برگردند، در غیر این صورت سه ماه پس از تصویب این قانون، اگر این اتفاق نیفتاد، آن مسئول باید از سمت خود استعفا دهد. در تبصره ماده‌واحده این طرح نیز ذکرشده است ماموران دولتی و دانشجویانی که بورسیه تحصیلی وزارت علوم هستند و اساتیدی که فرصت مطالعاتی دارند از این قانون مستثنی می‌شوند. حال چند پرسش اینجا مطرح می‌شود. نخست اینکه؛ حضور خانواده برخی مسئولان در خارج از کشور چه ارتباطی با نحوه کارکرد مسئول مربوطه دارد و اساسا اگر فرزند مسئولی در کشور دیگری به تحصیل می‌پردازد گناه پدر مسئول در نظام چیست؟ به قول حمید رسایی نماینده سابق مجلس و عضو جبهه پایداری گناه عمه به برادرزاده چه ربطی دارد؟ دوم اینکه در دولت احمدی‌نژاد در شرایطی بد‌تر از حال حاضر؛ ایران ذیل فصل7 منشور ملل متحد رفت و حتی سایه جنگ نیز بر سر ایران مستولی شده بود، اما کسی حرف از بازگشت خانواده مسئولان نزد. از این جهت است که به‌نظر می‌رسد اینگونه طرح‌‌ها بیش از آنکه رویکردی منطقی و مبتنی بر منافع ملی را دنبال کند رویکردی جریانی و جناحی برای تخریب دولت و مسئولان است و باید دید مجلس چه تصمیمی در این ارتباط اتخاذ خواهد کرد.
3 ماه فرصت بازگشت
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره آخرین وضعیت طرح بازگشت فرزندان مسئولان به کشور، گفت: طرحی که بنده تهیه کرده‌ام مربوط به بازگشت تمام اعضای خانواده درجه یک مسئولان به کشور است. باشگاه خبرنگاران نوشت؛ سیدحسین نقوی حسینی اظهار داشت: طرح بازگشت فرزندان مسئولان با طرحی که بنده تهیه کرده‌ام متفاوت است، در این طرح خانواده درجه یک مسئولانی که در سه سطح مدیریت پایه، میانه و ارشد هستند، در مدت سه ماه از تصویب این طرح فرصت بازگشت به ایران را دارند و در غیر این صورت باید از جایگاه خود استعفا دهند. وی درباره طرح بازگشت خانواده درجه یک مسئولان به کشور، توضیح داد: بیش از 50 نماینده این طرح دو فوریتی را امضا کرده‌اند و این طرح تقدیم هیات رئیسه شده است.
آرمان ملی