سایه روشن های حذف دلار از معاملات نفتی

تسویه طلب های نفتی ایران با کشورهایی که بیشترین مراوده نفتی را با آن ها دارد از طریق فرضیه های مختلف بررسی شد که یکی از شایع ترین فرضیه هایی که با بالا گرفتن بدهی های هند مطرح شد، انجام معاملات بر واحد پول کشورهای طرف قرارداد است. بر این اساس ایران با کشورهایی مثل هند، چین و یا ژاپن که وارد معاملات نفتی می شود پول فروش نفت به این کشورها را بر مبنای پول همان کشورها یعنی روپیه، ین و یا یوآن دریافت خواهد کرد.

این مسئله موافقان و مخالفان خاص خود را دارد چنانچه برخی این راهکار را عاملی برای تقویت پول ملی کشورهای مذکور دانسته و برخی دیگر تأکید می کنند که در صورت امکان با تبدیل این واحد به واحدهای دیگر مشکلی ایجاد نخواهد شد.اما آنچه برخی کارشناسان مطرح می کنند این است در شرایط فعلی که از سوی برخی کشورهای اروپایی تحریم شده ایم و ایران نیز در پاسخ به این اقدام ها مبادرت به تحریم زودهنگام برخی کشورهای اروپایی چون انگلیس و فرانسه کرده است، چاره ای به غیر از حذف دلار از معاملات نفتی نداریم.چنانچه این مسئله در مورد پرداخت بدهی هندی ها در قبال خرید نفت کشورمان تحقق یافت و همین مسئله زمینه ای شد برای تحقق فرضیه پرداخت طلب ایران به واحدهایی به غیر از دلار که در مورد کشورهای مختلف از جمله چین یا ژاپن که مراودات نفتی زیادی با ایران دارند نیز مطرح است.در مورد هند قرار بود با گشایش حسابی به واحد روپیه در هند از طریق پول واریز شده به حساب فوق، کالاهای هندی وارد کشور شود که نرسی قربان کارشناس ارشد اقتصاد انرژی پیش از این به خبرنگار ایلنا در این زمینه گفته بود اگر قرارداد به واحد روپیه قابلیت تبدیل به دیگر ارزها را داشته باشد می تواند نکته ای مثبت در قراردادهای نفتی ایران و هند باشد.به گفته وی، در صورتی که واحد روپیه که ممکن است در قراردادهای بعدی عنوان شود قابلیت تبدیل به دیگر واحدهای ارز را نداشته باشد خرید ایران به هند محدود شده و به طور قطع دست ایران در معاملات نفتی بسته خواهد شد.

با توجه به این نکته که ایران روزانه بیش از ۳۰۰ هزار بشکه نفت به هند می فروشد و باید روزانه از کنار این فروش نفت یک میلیارد دلار دریافت کند اهمیت دستیابی ایران به مطالبات نفتی از هند بیش از پیش مشخص می شود.محمدعلی صادقی کارشناس نفت و انرژی نیز در همین زمینه در گفت و گو با ایلنا تأکید کرد: با حذف دلار از مبادلات نفتی، واحد پولی کشورهایی که با آن ها مبادله می کنیم را قوی تر کرده و به نوعی به آن ها تخفیف می دهیم.