عضو گروه اقتصاد دانشگاه تبریز
برای اینکه اقتصاد مقاوم داشته باشیم باید نفت را از بودجه جاری کشور، حذف و به تقویت دیگر پتانسیل‌های کشور پرداخت و با حذف یارانه بخش‌های برخوردار و تزریق آن به بخش تولید، اقتصاد کشور را از توزیع محور به تولید محور تغییر دهیم. کاهش قیمت نفت، قابل پیش‌بینی بود ضمن اینكه شرایط جدید ایجاب می‌کند که با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری درخصوص «اقتصاد مقاومتی» و نیز پرداختن به موضوع آمایشی که در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی اتفاق افتاده است استراتژی جدیدی نسبت به اقتصاد و برنامه‌ریزی داشته باشیم.
در شرایط کنونی، برنامه‌ریزی اقتصادی متعارف و جامع که طی سال‌های گذشته بوده است، قطعا پاسخگو نخواهد بود لذا با توجه به شرایط موجود باید منابع محدود خود را به نحوی بهینه روی بخش‌های کلیدی جامعه برنامه‌ریزی کرد. به نظر می‌رسد اگر موتور رشد هر استان شناسایی شود دیگر کاهش قیمت نفت تهدیدی برای اقتصاد ایران نخواهد بود، در 60 یا 70 سال گذشته نوسانات قیمت نفت ضربات زیادی به اقتصاد کشور زده است. پس اگر نفت را از بودجه خارج کنیم ایران پتانسیل‌های زیادی دارد که جایگزین نفت شود. اتکای بودجه جاری وابسته به نفت کاملا غیرعلمی است، این کاهش قیمت نفت، اگر زودتر رخ می‌داد شاید ما تاکنون وابستگی به نفت را از بین برده بودیم . بودجه کشور انقباضی شده است و این استراتژی درستی است. با توجه به شرایط تورمی که در کشور وجود دارد، کشور نیازمند اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی انقباضی است. اکنون دولت با حمایت بانک‌ها، طرح‌هایی برای برون‌رفت از رکود اجرا کرده است. یارانه‌ای که به بخش‌های تولید پرداخت می‌شود، تولید را افزایش و مشکل اشتغال را حل می‌کند. درحال حاضر90 درصد مردم ایران یارانه دریافت می‌کنند، آیا 90 درصد مردم ما مستحق دریافت یارانه هستند؟ دولت باید مساله یارانه‌ها را حل بکند (حذف بخش‌های برخوردار).
دولت تصمیم گرفته است، بخش‌های برخوردار را به‌صورت مرحله‌ای حذف کند. اگر این اتفاق رخ دهد، دولت می‌تواند از این منابع در بخش تولید استفاده کند و در برون‌رفت از رکود موفق باشد. در کشور همچنان همه موانع و چالش‌های اقتصادی شناسایی نشده است و باید به بررسی امکانات و ظرفیت‌های هر استان پرداخته و نقاط قوت و ضعف آنها را شناسایی کنیم و برنامه‌ریزی‌ها مبتنی بر مطالعات باشد که در این صورت رشد اقتصادی ملی بهتر از حالت فعلی خواهد بود. پول‌های کلانی که در سال‌های گذشته نصیب کشور شده است به‌جای اینکه به بخش تولید هدایت شود به بخش توزیع رفته است و نتیجه آن این بوده است که هم‌اکنون نه درآمدی داشته‌ایم و نه صندوق آنقدر پر است که بخش تولیدی را شکوفا کنیم و این نتیجه سیاست بلندمدت است. باید به بخش تولید بیشتر توجه کنیم. اگرچه در ابتدا ممکن است موانع و مشکلاتی وجود داشته باشد اما در بلندمدت مثبت خواهد بود. همچنین یکی از مشکلات، بحث امنیت اقتصادی است. شاید دلایلی که نمی‌توانیم بسیاری از سرمایه‌گذاران را جذب بکنیم، موضوع امنیت اقتصادی باشد که خوشبختانه در این زمینه دولت کارهایی را انجام داده و حتی توافق‌هایی در زمینه تفهیم قوانین تسهیل‌کننده، تعهد بر اجرای قوانین و ایجاد امنیت توسط سه قوا شده است.
منبع: آرمان