شهردار مشهد
زندگی بر وفق مراد نیست، اوضاع اقتصادی آن‌چنان که باید، سامان ندارد و تهدیدهای خارجی هم مثل بسیاری از دوران چهل‌ساله گذشته، وجود دارد. اما چه باید کرد؟ باید اخم کرد؟ به زمین‌وزمان لعنت فرستاد؟ در دشمنی با اطرافیان کوشید و تلاش کرد در رقابت با آن‌ها پیروز شد؟
خیر. باید شاد بود. باید مهربان بود و باید عشق ورزید. شادبودن تنهاانتقامی است که می‌توان از زندگی گرفت و لبخند و مهربانی تنهامرهمی است که می‌تواند ما را دوش به دوش یکدیگر، پیروز این‌روزهای سخت کند. هر چه باشد، ما از روزهای سخت دفاع مقدس، فداکاری و مهربانی را آموخته‌ایم و زمان آن است که باز هم این آموخته را به کار گیریم و زندگی زیباتر را رقم بزنیم. چند ماه پیش که مدتی این آموخته را فراموش کردیم، یکی از اساتید جامعه‌شناسی هشداری داد و آن هم هراس و نفرتی بود که بیش از شرایط نامطلوب موجود می‌توانست زندگی را تلخ کند. به یاد می‌آورم خاطره‌ای که او از روزهای حملات هوایی جنگنده‌های عراقی نقل کرده بود: دانش‌آموزانی که طبیعتا جانشان را دوست داشتند، آن‌چنان درپی اعلام آژیر خطر، هراسناک می‌شدند و جان خود را به دیگران ترجیح می‌دادند که در هنگام فرار، هم به خود و هم به دیگران آسیب می‌رساندند. آن استاد توضیح داده بود که هیچ‌گاه واقعا حمله هوایی به دبستان ما صورت نگرفت، اما مجروحانی برجای ماندند که دلیلش تنها هراس و ازدست‌دادن آرامش و مهربانی بود.
آنچه این‌روزها بیش از هر چیزی باعث می‌شود تا این‌گونه رویدادها در جریان پرکش‌وقوس جامعه، از تکرار گذشته ما را برحذر دارد، توجه به همدلی و تأکید بر گفت‌وگوست. این‌ها همان پارامترهایی است که در شهر ما نیز یک الزام است.
در فلسفه پسامدرن، اصطلاحی است موسوم به هایپررئالیته؛ به این معنی که تصور از واقعیت تبدیل به واقعیت می‌شود و به همین شکل، ابراز شادمانی، خود نوعی شادمانی است و به‌مرورزمان تبدیل به شادمانی بزرگ‌تری می‌شود. در این شرایط هم که شاید همه اوضاع بر وفق مراد نباشد، تصور ما از شرایط و نگاه ما به آن‌هاست که واقعیت و آینده ما را می‌سازد.
دیگر زمان آن نیست که اشتباهات رخ‌داده پیش از شروع تحریم‌ها تکرار شده و شرایط برای همه ساکنان این سرزمین تلخ شود. در عوض، وقت آن است که تجربیات زندگی دوستانه در دوران جنگ تحمیلی را دوباره تجربه کنیم. وقت آن است که هرچه دشمنان و سختی‌های زندگی بیشتر می‌شود، مصمم‌تر و مهربان‌تر با هم باشیم. وقت آن است که لبخند بزنیم و زندگی را آن‌چنان که می‌خواهیم، بسازیم. وقت آن است که دست‌کم هر بار که بنرهای کمپین لبخند شهر را می‌بینیم، تلاش کنیم تا چند ثانیه ذهن خود را از دغدغه و افکار زیان‌بخش خالی کنیم. اجازه دهیم تا به‌تدریج، لبخند تبدیل به عادت ما شود. شهر و آینده در انتظار لبخند ماست!.
منبع: شهرآرا آنلاین