فاطمه رافع- شاید در روزگاران نه‌چندان دور زمانی که نامی از مرزهای شرقی ایران زمین به میان می‌آمد، محرومیت، فقر، قاچاق، اشرار، مواد مخدر، ناامنی، مهاجرت‌های غیرقانونی، تسلیحات، جنایت‌های سازمان‌یافته، تروریسم و ... نخستین واژگانی بود که به ذهن هرخواننده و شنونده‌ای متبادر می‌شد و در مجموع به جرأت می‌توان گفت همگان تصویر خوشایندی از این مناطق کشور نداشتند.
بدون تردید یکی از مهم‌ترین مقوله‌هایی که حاکمیت هر کشور با آن مواجه است، تأمین امنیت در مناطق مرزی است. بسیاری از کارشناسان اولین و مهم‌ترین کارکرد مرزها را کارکرد دفاعی و امنیتی آن‌ها در برابر حرکت انسان، انتقال کالا و تفکرات دانسته‌اند؛ با توجه به این امر، به‌جاست که دغدغه اصلی حکومت‌ها دور نگاه داشتن مرزهای کشور از هرگونه تنش، دست‌اندازی، تردد و نفوذ غیرمجاز باشد تا از این طریق مرزها را بتوان به‌عنوان پشتوانه‌ای مستحکم برای امنیت کشور در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دانست.
دولت برای حفظ امنیت مرزها از ابزار و امکانات گوناگونی از قبیل بالن و پهباد استفاده می‌کند؛ اما بدون تردید به اهمیت حضور مردم در مناطق مرزی و تأثیر حضور آنان در تأمین امنیت نیز پی برده است و می‌داند خالی از سکنه شدن این مناطق تأثیری منفی بر امنیت آن خواهد داشت، چراکه به اعتقاد بسیاری از کارشناسان در دنیای کنونی تأمین امنیت مرزها صرفا از طریق نیروهای نظامی و انتظامی ممکن نیست و باید به نقش پررنگی که حضور مردم می‌تواند در این امر ایفاء کند، توجه کرد. از این رو تأمین امکانات و زیرساخت‌ها، تلاش برای ایجاد اشتغال پایدار و رونق اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در این مناطق از نکات مهمی است که دولت باید به آن توجه داشته باشد.
به اذعان بسیاری از صاحب‌نظران مساله امنیت در مرزهای شرقی کشور یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های سرمایه‌گذاران و عاملی برای بی‌رغبتی آنان به سرمایه‌گذاری در این مناطق است. اگرچه به گفته مسئولان دولتی در خراسان رضوی اکنون دیگر نگرانی در این زمینه وجود ندارد و نباید به مرزهای شرقی کشور نگاه امنیتی داشت، اما به این نکته نیز باید توجه کرد که رویکرد و نگرش دولتی‌ها به امنیت، با آنچه که مدنظر سرمایه‌گذاران است، تفاوت ...