دنیای اقتصاد نوشت:

نتیجه نهایی انتخابات اعلام شد. با اعلام رای الکترال ایالات باقی‌مانده، اختلاف ترامپ و هیلاری کلینتون در آرای الکترال مشخص شد. بنا بر اعلام سایت «ریل کلیر پالیتیکس» ترامپ 290 و هیلاری کلینتون 228 رای الکترال به‌دست آوردند و به این صورت کارنامه دو نامزد جمهوری‌خواه و دموکرات 11 نوامبر به‌طور کامل مشخص و بسته شد. حالا مرد مو نارنجی ایالات‌متحده به‌عنوان چهل و پنجمین رئیس‌جمهوری این کشور شناخته شده است و در اواسط ماه ژانویه در کاخ سفید مستقر خواهد شد.

براساس آخرین آمارهای اعلام شده هیلاری کلینتون به‌رغم اینکه نتوانست در کسب آرای الکترال موفق ظاهر شود اما در کسب آرای مردمی موفق‌تر بوده است. هیلاری کلینتون در انتخابات هشتم نوامبر توانست رای 59 میلیون و 198 هزار و 567 نفر را به‌دست آورد. این در حالی است که دونالد ترامپ در این رقابت از رای 59 میلیون و 54 هزار و 701 نفر برخوردار شود. هر دو نامزد تقریبا رای 48 درصدی داشتند و پس از این دو نیز گری جانسون از لیبرتارین‌ها با رای 4 میلیونی توانست 3 درصد آرای مردم آمریکا را به خود اختصاص دهد. جیل استاین از حزب سبزها نیز با رای یک میلیون و 100 هزار نفری، توانست یک درصد از رای مردمی را به‌دست آورد.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016، 231 میلیون نفر از آمریکایی‌ها حق حضور در انتخابات را داشتند که از این تعداد 130 میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند. به نوشته سایت «Heavy» 131 میلیون و 741 هزار نفر در انتخابات ایالات‌متحده شرکت کرده‌اند که این رقم یعنی میزان مشارکت 8/ 56 درصدی. با این حال در ایالات‌متحده کسی قبای ریاست‌جمهوری را بر تن می‌کند که بتواند 270 رای الکترال به‌دست آورد. ترامپ اما برای این پیروزی‌اش مدیون سفیدپوست‌هایی است که در میان آنها می‌توان گروه‌های افراطی ضدمهاجران هم یافت. سایت پیو 9 نوامبر آخرین تقسیم‌بندی‌ها را براساس نژاد، تحصیلات و جنسیت ارائه داد که بنا بر اعلام این سایت ترامپ با اختلاف 21 امتیازی بیشتر از هیلاری کلینتون توانست رای سفیدهای غیرلاتین‌تبار را به‌دست آورد. ترامپ در این انتخابات رای 58 درصدی سفیدها را با خود به همراه داشت، این در حالی است که هیلاری کلینتون رای 37 درصدی سفیدها را توانست به‌دست آورد. نامزد جمهوری‌خواهان در این دوره بهتر از رامنی در سال 2012 عمل کرد و در اختلاف رای با رقیب، پایگاه جمهوری‌خواهان را در میان طبقه متوسط سفید ارتقا داد. رامنی در سال 2012، 59 درصد رای سفیدها را به‌دست آورد، این در شرایطی است که باراک اوباما، به‌عنوان یک نامزد سیاهپوست، رای 39 درصدی سفیدها را به همراه خود داشت.

اما در مورد رای سیاهان و لاتین‌تبارها که در سال 2012 حمایت خوبی از باراک اوباما کردند، در این دوره به خوبی پشت‌سر هیلاری کلینتون قرار نگرفتند. ترامپ اگرچه نتوانست آن‌گونه که باید رای سیاهان و لاتین‌تبارها را به‌دست آورد، اما در قیاس با میت رامنی عملکرد بهتری در این مورد داشت. هیلاری کلینتون هم نتوانست مانند اوباما درخصوص این دو نژاد عملکرد خوبی داشته باشد. درخصوص سیاهان اوباما در سال 2012، با اختلاف 87 امتیازی رای سیاهان را توانست نسبت به میت رامنی به‌دست آورد. او در سال 2012 توانست رای 93 درصدی از آفریقایی-آمریکایی‌های این کشور به‌دست آورد اما میت رامنی فقط رای 6 درصدی داشت. هیلاری کلینتون اما در این دوره اختلاف 80 امتیازی داشت و توانست با رای 88 درصدی در مقابل رای 8 درصدی ترامپ گوی رقابت را از نامزد جمهوری‌خواهان برباید اما مانند اوباما عملکرد موفقیت‌آمیزی نداشت.

در مورد‌ رای لاتین‌تبارها هم هیلاری کلینتون اگرچه توانست رای اکثریت آنها را به‌دست آورد اما نتوانست مانند باراک اوباما حمایت خوبی از این گروه نژادی به‌دست آورد. هیلاری کلینتون در این دوره از انتخابات رای 65 درصدی لاتین‌تبارها را با خود همراه کرد اما باراک اوباما در سال 2012 رای 71 درصدی این گروه را با خود همراه کرده بود. دونالد ترامپ در این دوره رای 29 درصدی لاتین‌تبارها را توانست به‌دست آورد. عملکرد وی در قیاس با میت رامنی نامزد جمهوری‌خواهان در سال 2012 بهتر بوده است. میت رامنی در سال 2012 رای 27 درصدی لاتین‌تبارها را به‌دست آورده بود. براساس گزارشی که سایت پیو در فردای انتخابات ارائه داد، عملکرد هیلاری کلینتون نسبت به ترامپ در جذب آرای زنان بهتر بوده است، اما نتوانست مانند باراک اوباما موفق عمل کند.

هیلاری کلینتون در این دوره از انتخابات، به‌رغم اینکه می‌توانست رای بیشتری از زنان را به‌دست‌ آورد، تنها 54 درصد از رای آنان را به خود اختصاص داد. دونالد ترامپ در این بخش با رای 42 درصدی توانست، با توجه به صبغه غیرمتعارفی که با زنان در گذشته داشت، رای خوبی به‌دست آورد. در مقایسه با سال رقابت اوباما با رامنی، اوباما در آن سال رای 55 درصدی زنان را با خود به همراه داشت، این در حالی است که میت رامنی، نامزد اساسا مورمونی جمهوری‌خواهان رای 44 درصدی داشت. در بخش مردان اما اوضاع به سود ترامپ بوده است. ترامپ توانست نسبت به رقیب خود رای بهتری از مردان را به خود اختصاص دهد. در این بخش ترامپ رای 53 درصدی مردان را با خود به همراه داشت، این در حالی است که تنها 41 درصد از مردان از هیلاری کلینتون حمایت کردند.رای حمایت مردان از دونالد ترامپ، نسبت به انتخابات سال 2012 از میت رامنی بیشتر و اختلاف آنها 7 امتیاز بوده است.

اما مهم‌ترین بخش آماری اعلام شده در فردای انتخابات به رای افراد براساس تحصیلات آنها باز می‌گردد. سایت پیو می‌نویسد: یک شکاف نسبتا بزرگ در این خصوص به‌وجود آمده است. در حالی که 52 درصد از افراد دانشگاهی به هیلاری کلینتون رای دادند، 42 درصد نیز از رای افرادی با تحصیلات دانشگاهی به ترامپ تعلق پیدا کرد. این در حالی است که افرادی با تحصیلات غیردانشگاهی بیشتر حامی ترامپ بودند تا هیلاری کلینتون. ترامپ در این دوره از انتخابات توانست رای 52 درصدی این گروه را به‌دست آورد. این گروه از هیلاری کلینتون حمایت 44 درصدی داشتند و آرای خود را به سود هیلاری کلینتون ریختند. این در حالی است که در سال 2012، 50 درصد دانشگاهیان به اوباما رای دادند و 48 درصد از آنها نیز به میت رامنی.

در این شرایط، در سال 2012، برای افرادی با تحصیلات غیردانشگاهی نیز شکاف عمیق نبود و اوباما 51 و میت رامنی 47 درصد از رای افراد این گروه را به‌دست آورده بودند. البته نکته قابل‌توجه این است که رای ترامپ در میان افراد سفیدپوست با تحصیلات غیردانشگاهی از 1980 به این‌سو بی‌سابقه بوده است. 67 درصد از سفیدپوست‌هایی که فاقد تحصیلات دانشگاهی بوده‌اند در این دوره از ترامپ حمایت کردند و تنها 28 درصد از سفیدپوست‌هایی با تحصیلات غیردانشگاهی رای خود را به هیلاری کلینتون اختصاص دادند. در سال 2012 این ارقام به ترتیب برای میت رامنی و اوباما 61 و 36 درصد بوده است. در میان افراد سفیدپوست با تحصیلات دانشگاهی نیز ورق به سود ترامپ برگشت چرا که وی توانست با رای 49 درصدی در برابر رای 45 درصدی هیلاری کلینتون گوی رقابت را از نامزد دموکرات‌ها برباید. البته ارقام به‌دست آمده از سال 2012 از این گروه نشان می‌دهد، میت رامنی در سال 2012 از اوباما بهتر عمل کرده بود. این ارقام به ترتیب برای میت رامنی و اوباما 56 و 42 درصد بوده است.

در میان رده‌های سنی نیز هیلاری کلینتون عملکرد ضعیفی داشت. در رده سنی 18 تا 29 سال اوباما در سال 2012 عملکرد بهتری نسبت به هیلاری کلینتون در سال 2016 داشته است. هر چند در این دوره جوانان به هیلاری کلینتون نسبت به ترامپ اقبال بیشتری نشان دادند اما اوضاع اوباما در سال 2012، نسبت به کاندیدای این دوره دموکرات‌ها بهتر بوده است. هیلاری کلینتون در این دوره از انتخابات رای 55 درصدی این طیف سنی را به خود اختصاص داد، در حالی که ترامپ رای 37 درصدی داشت. در مقایسه با باراک اوباما و میت رامنی این ارقام به ترتیب برای دو رقیب 4 سال پیش 60 به 36 درصد بوده است. در رده سنی 65 سال به بالا عملکرد ترامپ بهتر از هیلاری کلینتون بود و به ترتیب 53 و 45 درصد از رای‌های این گروه سنی را نامزدهای جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها به خود اختصاص دادند. این رای در سال 2012، برای میت رامنی و باراک اوباما به ترتیب 56 به 44 درصد بوده است. این نتایج نشان می‌دهد اقبال جوانان نسبت به هیلاری کلینتون خوب نبوده و باراک اوباما نامزد دموکرات‌ها در سال 2012 عملکرد بهتری داشته است.

تیم ترامپ چه کسانی هستند؟

اگر نگاهی به افراد ترامپ انداخته شود، تندروترین افراد به‌عنوان مشاوره در تیم او حضور داشته‌اند. افرادی که بنا بر اخبار غیررسمی امکان دارد هر کدام گوشه‌ای از کار را گرفته و در تیم دونالد ترامپ مشغول به کار شوند. افرادی چون رودی جولیانی، جان بولتون و سناتور باب کورکر این افراد جزو تندروترین افراد جمهوری‌خواه هستند که برخی از آنها نسبت به انعقاد قرارداد برجام با ایران تندترین نظریه‌ها را ارائه داده‌اند. به نوشته سایت پولیتیکو، ترامپ 70 روز فرصت دارد تا تیم خود را برای دولت آینده ایالات‌متحده بچیند. به نوشته این مجله که نزدیک به جمهوری‌خواهان است، تیم ترامپ را «تیم انتقام» نامیده است. تیمی که در طول انتخابات دست کم گرفته شده بود و انتظار پیروزی از آن نمی‌رفت. این تیم که معروف به «ضداستقرار» است قصد دارند از جمهوری‌خواهانی که به کار تشکیلاتی اعتقاد داشتند و ترامپ و تیم وی را جمهوری‌خواه اصیل نمی‌پندارند، انتقام بگیرد.

ترامپ که در طول کارزار انتخاباتی خود از سوی بسیاری از جمهوری‌خواهان پس زده شد و حتی برخی به حمایت از نامزد اردوگاه رقیب روی آوردند، قصد دارد یک کابینه متفاوت تشکیل دهد. همچنین در تیم ترامپ قرار است افراد بخش خصوصی هم به کار گرفته شوند. این افراد کسانی هستند که در طول کارزار انتخاباتی پشت ترامپ را خالی نکردند. به‌عنوان مثال فارست لوکاس، موسس کمپانی نفتی لوکاس، نامش به‌عنوان وزیر امنیت داخلی مطرح شده است. همچنین نام اسیتون مونخن، به‌عنوان اهداکننده و یکی از اعضای قدیمی گلدمن ساکس برای وزارت خزانه‌داری ایالات‌متحده مطرح شده است.

همچنین برای افرادی همچون رودی جولیانی، نیوت گینگریچ و کریس کریستی که هرگز پشت ترامپ را خالی نکردند پست‌هایی در نظر گرفته شده است. در این راستا گفته می‌شود رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک یکی از گزینه‌های مطرح ترامپ برای کسب سمت دادستان کل است. همچنین مایکل فلین نیز از دیگر گزینه‌هایی است که گفته می‌شود برای وزارت دفاع یا مشاور امنیت ملی انتخاب خواهد شد. البته گفته می‌شود نام‌هایی همچون سناتور باب کورکر یا سناتور جف سس‌شنس، برای وزارت دفاع هم مطرح است. اما سارا پی‌لین، فرماندار سابق ایالت آلاسکا احتمالا در کابینه رئیس‌جمهور جدید ایالات‌متحده آمریکا جایگاهی ویژه به‌خصوص در امور مربوط به انرژی خواهد داشت. نام کریس کریستی که ۷۴ سال دارد برای سمت‌های متعددی از جمله وزارت بازرگانی در دولت ترامپ مطرح است. از نیوت گینگریچ نیز به‌عنوان گزینه‌ای مطرح برای فعالیت در وزارت خارجه آمریکا در کابینه ترامپ نام برده می‌شود. در راستای شایعات مطرح شده، نام کلیان کانوی، مدیر ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ نیز به‌عنوان مشاور کاخ سفید در دولت دونالد ترامپ مطرح شده است. این احتمال وجود دارد با توجه به اینکه بیشتر اعضای رده بالای جمهوری‌خواهان از ترامپ دفاع نکردند، افراد مستعدی جذب کابینه وی نشوند، ولی نام‌های متفاوتی برای پست‌های حساس ارائه شده است.

وزارت امور خارجه

نیوت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان و سناتور کورکر، رئیس کمیته شورای روابط خارجی آمریکا در سنا به‌عنوان دو نامزد مطرح این پست در نظر گرفته شده‌اند. همچنین نام جان بولتون به‌عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل مطرح است.

وزارت خزانه‌داری

یکی از مطرح‌ترین نام‌هایی که برای وزارت حساس خزانه‌داری مطرح شده مونخن است. وی 17 سال در موسسه گلدمن ساکس فعالیت داشته است. از سوابق کاری وی می‌توان به همکاری‌اش با «OneWest Bank » و شرکت «Dune Capital Management » اشاره کرد.

وزارت دفاع

وزارت دفاع ایالات‌متحده همواره یکی از حساس‌ترین وزارتخانه‌های این کشور بوده است. یکی از مشاوران نزدیک ترامپ به پولیتیکو گفت که احتمال حضور سناتور سس‌شنس در این پست بالا است. البته برای این پست نام‌های دیگری هم شایعه شده است، از جمله استیفن هاردلی مشاور سابق امنیت ملی آمریکا و جیم تَلنت، سناتور سابق ایالات‌متحده نام‌هایی هستند که برای این پست مطرح شده‌اند. از گزینه‌های دیگر می‌توان از ژنرال مایک فلین، رئیس اطلاعات وزارت دفاع آمریکا نام برد. البته جمهوری‌خواهی مانند دانکن هانتر که مشاور امنیت ملی ترامپ هم بود برای این پست می‌تواند مناسب باشد. ترامپ برای سایر وزارتخانه‌ها مانند وزارت آموزش و پرورش به کسانی بها خواهد داد که وی را در طول کارزار انتخاباتی حمایت کردند. بن کارسون، جراح سابق جمهوری‌خواه که در دور مقدماتی رقیب وی بود و سپس از ترامپ در طول انتخابات حمایت کرد، جزو کسانی است که نامش برای آموزش و پرورش مطرح شده است. نام وی همچنین برای وزارتخانه بهداشت و خدمات انسانی مطرح شده است. ضمن اینکه وی برای این پست رقبایی همچون ریک اسکات، فرماندار فلوریدا و گینگریچ دارد. برای وزارت انرژی نیز تاکنون نام‌های مختلفی مطرح شده است اما سارا پی‌لین، فرماندار سابق آلاسکا و مدیر عامل میلیاردر«شرکت منابع قاره‌ای هام» نیز به‌عنوان نامزدهای احتمالی مطرح شده‌اند.

دیدار در واشنگتن

مهم‌ترین اتفاق شبکه‌های اجتماعی در روز پنج‌شنبه را یک عکس از کاخ سفید رقم زد. عکسی که در آن نشان داده می‌شد، کارکنان کاخ سفید در میان بیم و ناامیدی منتظر ساکنان جدید کاخ سفید هستند. روز پنج‌شنبه رسانه‌های آمریکایی خبر دادند که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری جدید ایالات‌متحده در کاخ سفید با باراک اوباما دیدار کرده است.هر چند از این دیدار اخبار زیادی منتشر نشد، اما باراک اوباما پس از این دیدار گفت که مذاکرات خوبی صورت گرفت و دونالد ترامپ نیز در واکنش به این دیدار گفت اوباما یک مرد خوب است. گفته می‌شود دونالد ترامپ از اوباما در این دیدار خواسته است تا پایان دوره خود تحولات بزرگی در سیاست خارجی‌اش رقم نزند.

شورش‌های پساانتخاباتی

در کنار هشتگ «ترامپ رئیس‌جمهور من نیست» در شبکه‌های اجتماعی، مردم برخی از ایالت‌های آمریکا هنوز نتیجه انتخابات را باور نکرده‌اند و همچنان معترض انتخاب شدن ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهوری این کشور هستند. در این‌باره گزارش شده است که در لس‌آنجلس صدها تن از دانشجویان در محوطه دانشگاه کالیفرنیا جمع شدند. دیزی ریورا 24 ساله یکی از معترضان مشارکت‌کننده در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه گفت: «ابتدا انتخاب او را قبول کردم اما وقتی سخنان هیلاری کلینتون مبنی بر اقرار به شکست را دیدم، نتوانستم گریه‌ام را متوقف کنم.» وی ادامه داد: «نمی‌توانم باور کنم که ما این فرد نژادپرست و بیگانه‌هراسِ زن‌ستیز را به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کردیم.» محوطه دانشگاه کالیفرنیا اولین جایی بود که بعد از اعلام پیروزی این میلیاردر آمریکایی شاهد اعتراضات مردمی بود. با این حال لس‌آنجلس تنها جایی نبود که اعتراض‌ها علیه انتخاب ترامپ فراگیر شده است. در سان فرانسیسکو در شمال لس‌آنجلس نیز نزدیک به هزار تن از دختران و پسران جوان راهپیمایی اعتراض‌آمیزی را از منطقه مالی تا ساختمان شهرداری ترتیب دادند. آنها در طی مسیر شعار می‌دادند: «این شخص رئیس‌جمهور ما نیست.»روزنامه سان فرانسیسکو کرونیکل نیز به نقل از یکی از معترضان نوشت: «ما تظاهرات می‌کنیم، چرا که خواهان دفاع از حق خود هستیم و باید به حرف ما گوش داده شود.» وی افزود: «ترامپ شخصی نژادپرست است و همه مهاجران و مسلمانان را مورد انتقاد قرار می‌دهد. من می‌بینم که همه دوستانم گریه می‌کنند.» بسیاری از شهرهای شمال کالیفرنیا به‌ویژه نابا و هایوورد نیز شاهد تظاهرات هزاران نفری دانشجویان است. آنها نیز در شعارهای خود ترامپ را فردی نژادپرست می‌خواندند.البته اوضاع در سایر ایالت‌ها نیز به همین شکل بوده است. نیویورک نیز جزو ایالت‌هایی بوده که شاهد اعتراض بوده است.بالتیمور در جنوب سواحل شرقی آمریکا نیز شاهد اعتراض مردم بود.

رجعت جهان به دوران پیش از فروپاشی دیوار برلین

هفته نامه اکونومیست در سرمقاله این هفته خود، در واکنش به پیروزی ترامپ در رقابت‌های انتخاباتی، این رویداد را به‌عنوان تهدیدی علیه همه باورهای قدیمی در رابطه با آمریکا و نقش این ابرقدرت در جهان توصیف کرده است. این نشریه پیروزی ترامپ در کسب بیش از 270 رای الکترال را به‌عنوان رجعت جهان به دوران پیش از فروپاشی دیوار برلین، پایان جنگ بین کمونیسم و کاپیتالیسم و بسته شدن پرونده مناقشات جنگ جهانی دوم در چند دهه گذشته، تلقی کرده است. به عقیده نویسنده این سرمقاله، پیروزی ترامپ و روش او در کسب این موفقیت، سرکوبی است بر هنجارهای سیاسی آمریکا و نقش این کشور به‌عنوان قدرت برتر جهان. بر این اساس، خشم موجود در آمریکا تخم نفرت را در این کشور کاشت و قشر متوسط آن، خواص مستقر در واشنگتن را به‌خاطر بی‌جرات بودن و حماقت در برابر خارجی‌ها و کسب‌وکارهای بزرگ، مورد سرزنش قرار دادند، حتی بدتر آنکه آنها بر این باورند که خود این قشر بخشی از خیانت‌ها را تشکیل می‌دهند. ترامپ توانست از این خشم عمومی به نحو احسن بهره‌برداری کند و از سوی دیگر هیلاری کلینتون «بیچاره» گرچه آرای مردمی بیشتری را کسب کرد، اما تاوان همه مسائلی را داد که رای‌دهندگان خشمگین آمریکایی از آنها نفرت داشتند. اکونومیست در این سرمقاله نوشته است که هیچ چیزی به اندازه موفقیت ترامپ در این مقام این نشریه را خوشحال نخواهد کرد؛ اما اکونومیست نسبت به این موضوع که او رئیس‌جمهوری خوبی برای آمریکا خواهد بود عمیقا تردید دارد و دلایل این تردید به سیاست‌ها، خلق و خو و خواسته‌های ترامپ مربوط است. در مورد توافق هسته‌ای ایران نیز اکونومیست نوشته است که ترامپ نفرت خود از توافق تعلیق برنامه‌های هسته‌ای ایران را اعلام کرده است. بنا به ادعای این نشریه، اگر این توافق شکست بخورد، ترامپ مجبور خواهد شد بین حمله به سایت‌های اتمی ایران و تماشای گسترش سلاح‌های اتمی در خاورمیانه، یکی را انتخاب کند.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - شماره 3909