اخيرا در نشريات اشاره به ' معامله قرن' مى شود و سخنان مختلفى در مورد معايب آن مطرح اما كمتر به چونى محتواى اين معامله توجه شده. البته دليل آن هم اين است كه جزييات آن مطرح نگرديده است. مى دانيم كه ده ها سال است بحران ناشى از مسئله فلسطين ابعاد بين المللى داشته و چندين جنگ و بر خورد نظامى را سبب شده و يك كانون آتش در روابط بين المللى بوده است. در سال ١٩٧٥ سازمان ملل قطعنامه اى تصويب كرد كه دو حكومت جداگانه به رسميت شناخته شود كه يكى اسراييل و ديگرى حكومت فلسطين باشد كه غزه و ساحل غربى رود اردن را در بر گيرد و بيت المقدس شرقى هم پايتخت آن تلقى شود. اما اين راه حل را اسراييل نپذيزفته و از حمايت آمريكا هم بر خوردار بوده است.
ترامپ در مراحل انتخابات قول داد كه مسئله را حل كند چون اهل معامله است. فردى كه بعدا براى اين معامله تعيين كرد جرد كوشنر داما يهودى خود بود. اما اين انتخاب و تلاش به دو دليل محكوم به شكست بوده است. يكى روابط خانوادگى او با نتانياهو و ديگرى روابط تجارى او با محمد بن سلمان و شيوخ عرب. در خبر ها بود كه شيوخ عرب و بن سلمان از او خواسته اند اگر آمريكا و اسراييل در مقابل نفوذ ايران در منطقه ايستادگى كنند حكومت هاى عربى هر پيشنهادى را قبول مى كنند. اين هر دو مى تواند ضامن شكست تلاش هاى او باشد. اما اكنون كه جزيياتى از برنامه او در جرايد نقل شده مخالفت مقامات فلسطينى را بر انگيخته. مطلب در اطراف اين شعار سازمان يافته كه امنيت براى اسراييل و رفاه و توسعه براى فلسطينى ها . اما محتواى طرح چنين است، نوار غزه به مصر واگذار مى شود. يك دولت محلى در ساحل غربى براى فلسطينيان پيش بينى مى شود كه كنترل مرز هاى آن در اختيار اسراييل باشد و اراضى اشغالى شامل بيت المقدس به اسراييل ملحق مى شود. در مقابل قول هزينه كردن ده ها ميليارد دلار در سرزمين هاى فلسطينى براى توسعه اين مناطق، كه يقينا كشور هاى عربى بايد پرداخت كنند، مقاله بالا در مورد توضيح اين برنامه و رد كردن آن توسط محمود عباس است. هم اكنون اقدامات سياسى براى جا انداختن مطلب در كشور هاى عربى در جريان است از جمله تدارك يك نشست سطح بالا در بحرين است كه از هم اكنون عدم توفيق آن مسلم است.
منبع: کانال تلگرامی دکتر طبیبیان