دکتر مجید فشاری

با توجه به پتانسیل و توانمندی که در دو بخش انرِژی و صنعت در اقتصاد ملی وجود دارد، سرمایه‌گذاری در این دو بخش می‌تواند منجر به افزایش سطح تولید و اشتغال در کشور شود. منوط بر این­که ارتباط پسین و پیشینی که بین این دو بخش وجود دارد، به‌درستی شناسایی شود و سرمایه­گذاری در این دو بخش بتواند نیازهای هر دو به بخش را تامین کند. در واقع سرمایه‌گذاری در این دو بخش به عنوان بخش­های پیشرو و  محور توسعه  اقتصادی بتواند به افزایش سطح اشتغال و کاهش بیکاری کمک کند. سرمایه‌گذاری در این دو بخش اقتصادی نیازمند به برنامه آمایشی صنعتی است که بررسی شود که هر زیر‌بخش تا چه اندازه باید جذب نیرو داشته باشد و ارزش افزوده اقتصادی ایجاد کند.

 اگر شناسایی پتانسیل و  ظرفیت­های هر یک از بخش­های موجود به نحو  احسنت انجام شود؛ در این صورت می­توانیم شاهد افزایش تولید، کاهش نرخ بیکاری و افزایش سطح اشتغال در کشور باشیم. در غیر این صورت اگر نتوانیم فرصت­‌ها و  ارتباطی که بین بخش­های مختلف اقتصادی  وجود دارد را شناسایی کنیم؛ نمی‌توان انتظار داشت که سطح اشتغال در کشور را افزایش داد. تنها بخشی که بعد از انقلاب رشد گسترده داشته است، بخش خدمات بوده است.  اما سوال اینجاست که آیا رشد خدمات توانسته به افزایش سطح اشتغال در کشور  کمک کند، قطعا پاسخ منفی است. چراکه رشدی که حاصل شده در بخش خدمات غیرمولد بوده است و نتوانسته که ارزش افزوده ایجاد و نیروی کار را جذب کند. عمدتا بخش­های غیرمولد در واقع رشد فزاینده­ای را در بعد انقلاب داشتند و این امر سبب شده که بحث اشتغال محقق نشود. در حالی که اگر بخش­های پیشرو و محوری را این دو بخش صنعت و انرِژی با توجه به توانمندی که دارند در نظر بگیریم؛ و با توجه به مزیت­های که در هر کدام از زیربخش‌ها وجود دارد، می­توان انتظار داشت که برای بخش اشتغال نیروی کار در این بخش­ها سرمایه‌گذاری کرد. اگرچه چالش‌های نیز در همین دو بخش نیز وجود دارد اما اصل مزیت‌های نسبی را نباید فراموش کنیم. درحال حاضر مشکل عمده بخش‌های اقتصادی کشور مثل بخش صنعت و کشاورزی، کمبود سرمایه در گردش است. اگر بتوانیم تسهیلات مناسب با نرخ بهره­مناسب را در اختیار دو بخش قرار دهیم  و  بتوانیم ظرفیت جذب سرمایه گذاری خارجی را در این دو بخش از طریق شناساندن فرصت‌ها و توانمندی­ها که در این بخش‌ها وجود دارد،  ارتقا دهیم. در این حالت می‌توان شرایط مناسب را برای این بخش‌ها فراهم کرد.  در این حالت اگر نرخ بازدهی سرمایه­گذاری در این دو بخش را  ارتقا دهیم که منوط به افزایش تولید، میزان بهره­وری و سطح  اشتغال هست و سایر مواردی که می­تواند منجر به جذب سرمایه­گذاری شود.  آن موقع است که شاهد افزایش سرمایه­گذاری در این دو بخش خواهیم بود. 

منبع: آرمان