محمدقلی یوسفی

اقتصاد ایران سال‌ها از اقتصاد جهانی جدا بوده و ارتباط تجاری و اقتصادی قوی و محكمی با كشور‌های بزرگ و سازنده و دارای تكنولوژی برتر وجود نداشته و بین طرفین اعتمادی وجود نداشته است.برای شروع مبادلات نیاز به اعتمادسازی بیشتر است، طبیعی است كه بخش خصوصی كشورها با یكدیگر مشكل ندارند و این اختلاف سیاست‌هاست كه مشكل ایجاد می‌كند. بنابراین اعتمادسازی باید از طریق دولت‌ها صورت بگیرد. به نظر من سفر هیات‌های خارجی شروع خوبی است و باید دولت این كار را دنبال كند و به تبع آن بخش خصوصی هم وارد شود. اما این را باید بدانیم كه ما نباید یك فرصت طلایی را از دست بدهیم و یك مشكلی را به مشكل دیگر تبدیل كنیم. به همان اندازه كه دوربودن از تجارت بین‌المللی مشكل‌ساز است به همان اندازه آزاد گذاشتن بازار داخلی و در اختیار قرار دادن آن به كشور‌های پیشرفته یا تجار و سرمایه‌گذاران خارجی می‌تواند مشكل‌ساز باشد. این تجربه‌ای است كه ما در دوران قبل از انقلاب داشتیم و اكنون نیز عربستان و كشورهای حاشیه خلیج‌فارس با آن مشكل دارند. توسعه را نمی‌توان تزریق كرد، درست است كه تعامل سازنده با دنیا برای بسیار حائز اهمیت است اما این كار باید حساب شده باشد و منابع در جایی كه لازم است به كار گرفته شود. به‌جای تجارت ما به تولید نیاز داریم و باید همواره مسئولان به فكر توسعه بلندمدت كشور باشند.

بنابراین دولت و بخش خصوصی برای ورود به این رابطه باید نگاهشان به توسعه كشور باشد و نه نفع بردن از شرایط كوتاه‌مدت موجود. اینكه در نتیجه این توافق یك نوع نگاه جدید در حال شكل‌گیری است بسیار ارزشمند است و اتفاقا چقدر خوب است كه حالا این تعامل سازنده هم به جای تجارت به سمت تولید برود.در آن صورت می‌توانیم بگوییم اقدامات دولت مثمرثمر بوده و می‌تواند امیدبخش باشد. لازمه این كار نیز استراتژی تولید است. دولت باید در ابتدا یك تیم اقتصادی تشكیل دهد و یك استراتژی برای بخش‌های مولد كشور ترسیم كند و در این راستا سیاست‌ها را دنبال كند. سیاست‌های خارجی جانشین سیاست‌های داخلی نیستند بلكه مكمل سیاست‌های داخلی‌اند، به همین شكل تعامل سازنده با دنیا مستلزم داشتن یك تعامل سازنده با گروه‌ها و جریان‌های داخلی است. نمی‌توان در دنیا دشمنان خارجی را به دوست تبدیل كرد ولی رقبای داخلی را دشمن تلقی كرد. معتقدم باید سیاستی را دنبال كرد كه در داخل هم افراد احساس و انگیزه داشته باشند و در مسائل اجتماعی و سیاسی وحتی در مسائل اقتصادی مشاركت كنند و بتوانند از فرصت به وجود آمده برای پیشبرد اقتصاد، هرکس بنا به سلیقه و توانی كه دارد، استفاده کنند. البته دولت نیز برخی اقدامات مثل بهبود فضای كسب‌وكار و امنیت سرمایه‌گذاری‌ها و كنترل فساد اقتصادی و ... را نیز باید به‌طور هم‌زمان انجام دهد.

منبع: آرمان – 15 مرداد 1394