علي ديني تركماني
در حوزه آموزش اكثر اقتصاددانان مي‌پذيرند كه يكي از پيش‌شرط‌هاي مهم رشد اقتصادي پايدار، پايه آموزشي قوي است. اين عامل است كه باعث مي‌شود در طرف عرضه بهره‌وري نيروي كار افزايش يابد و در طرف تقاضا نيز با ارتقاي سطح درآمد سرانه درخواست براي توليد افزايش يابد و در يك دور مثبت فزاينده رشد اقتصادي سرعت يابد. از منظر توزيع درآمدي نيز افزايش سطح تحصيلات و ارتقاي كيفيت آن به اينكه توزيع درآمد نيز عادلانه‌تر شود كمك مي‌كند، يعني با افزايش سطح تحصيلات، بهره‌وري فرد بيشتر مي‌شود و اين كمك مي‌كند به اينكه دستمزدهاي بالاتري داشته باشد و اين عامل به سهم خود و در كنار عوامل ديگر مي‌تواند شكاف در توزيع درآمد را كاهش دهد. يك پايه مهم براي اينكه افراد بتوانند به سطوح تحصيلي بالاتري دست‌يابند كيفيت آموزشي است كه در سنين پايين دريافت مي‌كنند اين كيفيت ابعاد مختلفي دارد. نخستين علت نابرابري موجود در نظام آموزشي توسعه نامتوازن منطقه‌يي در سطح كشور و حتي درون استان‌هاست كه ريشه آن برمي‌گردد به توزيع نابرابر بودجه. اين بودجه دو بعد دارد، اول اينكه توزيع بودجه بين دستگاهي نابرابر است يعني سهم كمتري به آموزش اختصاص مي‌يابد چراكه قدرت چانه‌زني برخي دستگاه‌ها بيشتر است و از طرفي نيز آنچه به آموزش اختصاص مي‌يابد عادلانه توزيع نمي‌شود و به اين علت است كه در بسياري از مناطق زيرساخت مدارس با استانداردهاي آموزشي تفاوت قابل‌توجهي دارد.
منبع: تعادل